FORTUNA czy UPADEK

Przy podejmowaniu ważnych decyzji towarzyszy nam strach i obawa przed tym, co kryje się za zakrętem, na dalszej drodze, której nie widać. To naturalne i oczywiste reakcje.
Mamy jednak wybór – odważyć się albo nigdy się nie dowiedzieć, jak mogłoby wyglądać nasze życie, gdybyśmy wybrali coś innego.

Chcę przekazać Ci lekcję o wadze świadomości. To ona umożliwia nam podejmowanie trudnych decyzji. A może zupełnie inaczej. To ona pozwala najpierw zauważyć, co mamy lub z czym mamy do czynienia, a później zmierzyć się z decyzją.

Decyzje, które podejmujemy bez uważności, przerobienia w strachu i obawie zazwyczaj kończą się na przebywaniu tylko w strachu i obawie. Ja również, za każdym razem, kiedy podejmowałem/podejmuje wymagające decyzję, przygotowywałem się na wygłoszenie komunikatu do świata, że wszystko zmieniam /zazwyczaj w działaniu/, bałem się i jednocześnie cieszyłem. Nosiłem w sobie wiele obaw i projekcji, co się wydarzy. Robię tak mimo wszystko, bo postanowiam, że ruszę za tym, co mi podpowiada intuicja, pójdę w odwrotną stronę od wszystkiego, czego domagał się rozum. Dzisiaj wiem, że im bliżej jesteśmy strachu, tym staje się on mniejszy.

Dzielę się z Tobą tym wszystkim nie dlatego, że chcę Ci pokazać, że wybieram właściwie, że moje życie jest lepsze, niżby mogło być. Zupełnie nie dlatego. Moje życie jest moje, odpowiadam za nie. Mam tak wiele, za co mogę być wdzięczny każdego dnia – i jestem. I gdybym postępował inaczej, pewnie dzisiaj miałbym coś innego. Nie gorszego, lepszego – tylko innego. Jednak to, co dzisiaj postrzegam jako najcenniejsze, to świadomość, że wybieram to, co jest absolutnie moje i prowadzi do określonych wyników.

Chcę się podzielić z Tobą pewną lekcją, która przychodzi mi na myśl. Najgorsze, co można zrobić, to pozwolić, aby decyzje za nasze życie podejmowali inni ludzie, którzy czegoś oczekują. Niezależnie od tego, kim są ci ludzie. Oczekiwania innych to ich projekcje na życie. A przecież odpowiedzialność za siebie ponosimy sami. Sami również doświadczamy skutków własnych decyzji.

Jest taki schemat, który pokazuje, co aktualnie mieszka w naszej głowie. To schemat udowadniania – łatwo się złapać w jego pułapkę. Ty jesteś krok do przodu, skoro to czytasz, bo jest szansa, że za chwilę Twój schemat ulegnie korekcie.

Zrób proste ćwiczenie, wypełnij poniższą tabelę. Wystarczy wpisanie 3 rzeczy, jeżeli nie masz więcej cierpliwości czy odwagi. Następny krok jest trudny, jednak pokazuje wszystko, co należy zrobić, aby żyć zgodnie z własnymi potrzebami, pragnieniami. Jesteś gotowy?

 

Lewa strona to rzeczy, które lądują w koszu na śmiecie, prawa – zacznij je realizować.

Zawsze jest tak samo. Jeżeli spełniasz oczekiwania innych, w końcu Twoje życie zacznie się upominać o Ciebie. Ciebie prawdziwego.

Kiedy jechałem na swój pierwszy biwak na Roztocze Środkowe, mój tata wyciągnął mapę, dał mi ją i powiedział, że mi się przyda. Czułem, że to świetny pomysł, bo plecak, finka, termos, śpiwór, puszki, buty, kurtka od deszczu i do tego mapa – stanowiły dobre wyposażenie na pierwszy w życiu taki wypad, podczas którego będę wędrował przy każdej pogodzie i lepiej drogi nie zgubić. No właśnie… podczas jednej z wędrówek utknęliśmy gdzieś w roztoczańskich lasach i niespecjalnie wiedzieliśmy, gdzie się znajdujemy. Z dumą wyciągnąłem swoją mapę!… Cóż… intencja taty była naprawdę dobra, tyle że… mapa była stara! Wiele dróg już nie istniało, wiele było nowych. Owszem, gdzieniegdzie coś tam się zgadzało, ale w ostatecznym rozrachunku mapa zawiodła. Była nieaktualną, sprzed wielu lat pamiątką po dziadku.
I drugie, podobne doświadczenie, kiedy zrozumiałem, co znaczy aktualna nawigacja. Podczas studiów MBA uczestniczyłem wraz z kolegami w zintegrowanej symulacyjnej gry biznesowej „Marketplace”, trwającej kilka dni. Składała się z 8 sesji, podczas których w zespołach rozwijaliśmy międzynarodowy biznes – projekt, podejmując przeróżne działania, mające doprowadzić do ekspansji na rynek. Oczywiście, chociaż rywalizacja nie była „wpisana w scenariusz”, nie potrafiliśmy z niej zrezygnować. Już po dwóch sesjach okazało się, że płacenie za wiedzę, czyli kupowanie aktualnych analiz, powoduje, że zespoły, które nie żałowały środków na takie zakupy, były o krok do przodu przed wszystkimi i osiągały najlepsze rezultaty. One po prostu miały aktualną mapę. Wszyscy szybko to wychwycili i zaczęliśmy chodzić dobrze wytyczonymi ścieżkami, przestaliśmy błądzić, marnując energię, czas i pieniądze. To mój kolejny port, do którego staram się zawijać jak najczęściej. Po to, aby wiedzieć, co się dzieje. Bo moja wiedza i moje mapy bardzo szybko ulegają przedawnieniu, stają się nieaktualne. Na to nigdy nie szkoda mi funduszy, bo dzięki temu, że wiem, łatwiej mi nie tylko chodzić samemu, ale również poruszać się w zespołach, dla których również jest to wartością, że idzie z nimi ktoś, kto wie dokąd.
Wczorajsza mapa stała się nieaktualna. Wprowadź nowe dane i działaj zgodnie z nowymi trendami. Nie bój się, bo informacja zawsze była, jest i będzie najcenniejszym zasobem. I jeżeli dobrze ją wykorzystasz, zmieniasz swoje możliwości.